Maand: november 2018

Buiten is het koud, maar binnen heerlijk warm. Het Zwanenkoor wordt zeer hartelijk ontvangen in een overvolle zaal. Ons wordt verteld, dat het nog nooit zo druk is geweest.
Bewoners van verschillende woongroepen en familie komen genieten van een gezellige Amsterdamse middag.
De gezichten stralen en velen zingen de teksten mee. Ook bij mensen, die aanvankelijk nauwelijks reageren, zie je op een gegeven moment een lach op het gezicht verschijnen. Ze genieten. Dat is zo ontroerend om te zien.

Het wordt een geweldige middag met vooral veel vrolijke nummers, waarbij sommigen zelfs een dansje wagen. Maar ook de mooie gevoelige liedjes worden gewaardeerd. Piet Bood, onze presentator, doet sommige aankondigen in de aanloop naar Sinterklaas zelfs in dichtvorm.

Met een prachtige roos verlaten we al zingend het podium uitgezwaaid door een enthousiaste zaal met mensen.

We treden al jaren op in Westwijk, waar de bezoekers allemaal een geestelijke en/of een lichamelijke beperking hebben. Het is steeds opnieuw weer een groot feest. Veel bewoners kennen ons en groeten als we binnen komen. Deze keer kwam een van de bewoonsters ons allemaal een kleurplaatje brengen in de kleedkamer. Zo lief.

Voor de pauze moeten ze op hun plaats blijven zitten, maar hun enthousiasme is er niet minder om. Klappen, bewegen, meezingen. Zoveel vrolijkheid en blijheid op de gezichten.

Na de pauze mogen ze tussen ons in staan. Sommigen willen vooraan, want zij willen ook zingen. Dit keer werd de microfoon opgeëist bij “Oh Johnny” en “Aan de Amsterdamse grachten”. Vol overgave zongen zij de refreinen. Met tegenzin gaven ze de microfoon aan de solist terug voor de coupletten. Geweldig!
Aan het eind allemaal (koor en bewoners) in de polonaise.  

Er werd rond gegaan met hapjes en als bedankje kregen alle koorleden een kaarsje in de vorm van een uiltje. Natuurlijk moest er ook nog even nagepraat worden. Daarna werd iedereen naar huis gebracht.
Het was een fantastische middag!