Een ontzettend warme donderdagavond. Café De Kopstootbar (voorheen Café Cox) in de Marnixstraat viert zijn tweejarig bestaan. Het feest duurt drie dagen en vanavond hebben ze een vergunning om open te blijven tot 6 uur ’s morgens. Ontzettend veel DJ’s draaien er om het feest luister bij te zetten.

Vanavond hebben de drie zeer enthousiaste eigenaren Het Zwanenkoor uitgenodigd om te komen optreden. Om 22.30 uur staan we klaar. We beginnen buiten met JAJEM, JAJEM. Café de Kopstootbar heeft namelijk zijn eigen gebrouwen Jajem. Die overigens verrukkelijk smaakt. Daarna gaan we naar binnen, waar we nog 35 minuten gezellige Jordanese nummers brengen voor een jong enthousiast publiek. Het blijkt, dat ook zij ons repertoire waarderen en daarop uit hun dak kunnen gaan.

Het was ontzettend leuk om te doen. Door een zeer zwoele nacht ging iedereen weer voldaan naar huis.

Op 16 juni werd de tentoonstelling “De mooiste Stad” geopend, die burgemeester van der Laan vlak voor zijn overlijden heeft samengesteld. De opening vond plaats op de binnenplaats van Het Burgerweeshuis voor de ingang van het Amsterdam Museum.

Femke van der Laan, de weduwe van Eberhard van der Laan, opende samen met zoon Edze de tentoonstelling.

Zij vertelde hoe ze met Eberhard in auto met chauffeur, een stapel nog te lezen dossiers tussen hen in, door de stad reed en de rit altijd eindigde met de woorden van Eberhard  ”Mooi stadje hè?”

Er werd een gedicht voorgelezen en de schrijver  Mano Bouzamour  las een column voor die dezelfde dag in het Parool zou worden gepubliceerd. Het Zwanenkoor mocht de muzikale omlijsting verzorgen. Dat werd natuurlijk met liefde gedaan. Onze beschermheer Job Cohen was ook aanwezig.

Er was grote belangstelling voor de opening. De tentoonstelling is zeker de moeite van het bezoeken waard, omdat veel gebeurtenissen heel herkenbaar zijn. De tentoonstelling omvat foto’s, artikelen en schilderijen die in de voorgaande eeuwen belangrijk zijn geweest voor de ontwikkeling van onze multiculturele stad.

De tentoonstelling is te vinden in de Schuttersgalerij, die gratis is te bezoeken.

De dag begon wat bewolkt, maar de zon kwam steeds meer om de hoek kijken. Wat een feest om weer op deze prachtige, idyllische plek te mogen optreden. Het is een verborgen pareltje.

Elsrijk wordt geheel gerund door vrijwilligers! Het was verwaarloosd, maar sinds drie jaar worden hier weer prachtige voorstellingen gegeven.

Rudolf Switser (van Elsrijk) heeft een tekst gemaakt over Elsrijk op de melodie van Het Dorp van Wim Sonneveld. Hier opende hij de middag mee. Hij werd begeleid door André Vrolijk (onze muzikaal leider) en Maarten Kruijswijk (onze drummer). Bijzonder!

Daarna was het de beurt aan Het Zwanenkoor. De bezoekers zaten heerlijk in het zonnetje of lekker in de schaduw.
Het koor stond in de blakende zon en de zweetdruppeltjes parelden bij een aantal van ons langs het gezicht. Maar dat verhinderde niet, dat we de sterren van de hemel zongen en speelden. De sfeer was top.

Wij hadden ook een bijzondere gast. Boris Lange, frontman van Youtube kanaal Flabber. Hij zong Amsterdamse Grachten. Voor een serie van dat kanaal wordt hij steeds in ongemakkelijke situaties gebracht en dit was er één van. Hij had ook al een repetitie van ons bijgewoond en vond dat topsport!

Natuurlijk kwam ook ons eigen repertoire ruimschoots aan bod.

Het was een fantastisch optreden.

Een verrassingsoptreden in Krasnapolsky! We verheugden ons erop. Om 16.30 uur stonden we klaar bij de ingang aan de zijkant. Niemand mocht ons zien.
Een groot houtbewerkingbedrijf, dat veel prachtig renovatie werk heeft gedaan in onze stad, gaf een diner voor het personeel in de Wintertuin. Het zag er prachtig uit.
Drie Zwanen hielpen met het uitserveren van de drankjes, toen de mensen (voornamelijk mannen) binnen kwamen. Ze hadden al een boottocht langs een aantal van hun projecten achter de rug.

De drie Zwanen begonnen na een kwartiertje “Wij zijn de vrouwen uit de Jordaan te zingen”. Bij het tweede couplet stonden zij op het podium en kwam het koor erbij.
De eerste set zongen we rustige nummers, maar bij de tweede set waren het voornamelijk potpourri’s en ging het echt los.

Na ons slotlied “Amsterdam, ik wil je wel bekennen” werd nog om een toegift gevraagd. Dat deden we natuurlijk graag.

Het was een bijzonder optreden! Iedereen ging snel naar huis, want de volgende dag staat nog een voorstelling in De Rode Hoed op het programma met After Party en ook zondagmiddag nog één!
 
De Zwanen zingen wat af!!

Dit was wel een heel bijzonder optreden! De aanleiding was het officieel in gebruik nemen van de eerste tram met een service desk. Deze tram rijdt op lijn 2. Een service desk is open en veel klantvriendelijker dan de dichte hokjes. In 2019 moeten alle trams zo’n desk hebben.  Er is al twee maanden proef gedraaid en de resultaten zijn heel goed.

We werden ontvangen in de remise in de Havenstraat. Daar zongen we (akoestisch) een aantal medleys. Vervolgens gingen we met z’n allen in de tram. André nam zijn accordeon mee. Ook Angela Groothuizen, die later met ons Amsterdam huilt zou zingen, ging mee op de tram.

Waar het Zwanenkoor is, wordt gezongen! De hele tramrit (van de remise tot het eindpunt en weer terug) speelde André en zongen de Zwanen uit volle borst mee.
Passagiers die onderweg instapten, wisten niet wat hen overkwam, maar konden het absoluut waarderen. Iedereen kreeg ook een gladiool in een doosje.

Terug in de remise traden we opnieuw op, nu wel met onze gebruikelijke versterking. Als eerste nummer zong Angela Groothuizen “Amsterdam huilt”. Dit was uit piëteit voor het ongeluk dat was gebeurd met een tram en waarbij iemand was overleden.

Daarna was het feest, want het leven gaat immers gewoon door. Het was heel gezellig en het werd zeer gewaardeerd door alle aanwezigen.

Een geweldige dag!