Vanavond de generale repetitie in “onze eigen” kerk, De Verrijzeniskerk. Alle koorleden mochten hun fans meenemen, dus we hadden ook publiek. Ook onze choreograaf Erik Brey was van de partij.

Er was een klein kinkje in de kabel: de kachel was stuk en dan is het in een kerk behoorlijk koud. Gelukkig konden de bezoekers de hun jassen aanhouden.

We deden het complete programma, inclusief de verkleedpartijen voor de acts. Dat leverde de nodige hilariteit op. André en Maarten speelden de sterren van de hemel. Ook het koor deed haar uiterste best. Erik had nog één aanwijzing: “Jullie moeten nog meer aanstaan!”. Zo noemt hij dat.

We nemen het ter harte.

Op naar de première op 24 februari in de Rode Hoed. We verheugen ons erop.

Het Reinaldahuis is een heel groot, prachtig woon-zorgcentrum in Haarlem. Er is een heel mooi en gezellig atrium. Hier treden wij de laatste jaren steeds op vlak voor onze voorstellingen in de Rode Hoed. Het publiek kan dan al vast luisteren naar bijna ons gehele programma. Je zou het dus onze generale kunnen noemen.

Er was veel publiek en de sfeer voelde meteen al goed. Het was even spannend, want twee van onze solisten waren vanwege ziekte afwezig. Gelukkig werden hun solo’s moeiteloos overgenomen door andere koorleden. Ze deden het prima, wat best knap is. Chapeau!

Bij de mooie liedjes werd ademloos geluisterd, maar waar het vrolijk werd gingen meteen de beentjes van de vloer en werd er ingehaakt en meegedeind.

Hier en daar nog een klein puntje op de i, maar dan zijn we helemaal klaar voor onze première in de Rode Hoed op 24 februari.

Vandaag vond het Goed Geld Gala van de Vriendenloterij plaats in Het Scheepvaartmuseum. Hier krijgt een aantal goede doelen geld voor hun stichting. Deze stichtingen noemt men beneficianten. Er worden grote bedragen toegekend.
Er worden toespraken gehouden en er zijn optredens. Irene Moors was de presentatrice.

Het Zwanenkoor mocht samen met Danny de Munk de uitsmijter verzorgen. Een Johnny Jordaan potpourri. Het werd een vrolijke boel, waarbij heel wat genodigden uit hun stoel kwamen om de polonaise te lopen.

Voor het koor en de muzikanten (Maarten, de drummer en André, onze muzikaal leider) was het vooral wachten, wachten, wachten, ……….. Maar we werden goed verzorgd en hadden het gezellig met elkaar. En ik weet zeker, dat het publiek genoot van deze vrolijke afsluiting.

De Hallen. Op deze prachtige locatie mochten we een optreden voor de Zonnebloem verzorgen. Maar daaraan voorafgaand traden we twee keer een kwartier op in de passage voor het winkelend publiek. Het was gezellig druk, want er was ook een kledingmarkt. Jong en oud kwam genieten en zo konden wij aandacht vragen voor onze voorstellingen in de Rode Hoed en voor het feit, dat we nog zangers zoeken. Het publiek was enthousiast.

Daarna verrasten we binnen de mensen van de Zonnebloem met een voorstelling. De gang naar onze kleedkamer stond vol met rollators, maar de mensen zaten allemaal op heerlijke fauteuils te genieten van ons optreden. Zoveel blije gezichten, dat doet je goed.

Dit optreden was mogelijk door de subsidie van de Stamppotclub en een sponsor, die absoluut anoniem wil blijven. Wat heerlijk dat dit kan.

Heerlijk om weer naar De Klinker te gaan. We worden daar altijd zo hartelijk ontvangen en er wordt ook altijd heel goed voor ons gezorgd. Maria zwaait dan de scepter en doet dat met veel enthousiasme.

We zongen dit keer een aantal nummers van ons nieuwe Rode Hoed repertoire. Spannend, maar ook leerzaam. Je weet meteen, waar je nog even aandacht aan moet besteden. Bijzonder was, dat juist de moeilijkere nummers goed gingen. Maar ja, daar had André dan ook flink op gehamerd.

Het was een heerlijke gezellige middag, de mensen hebben ontzettend genoten en daar doen we het tenslotte voor.