Ervaren koorleden zullen je vertellen dat de vrijdag anders is. Rumoeriger, maar ook gezelliger. Dat komt zeker ook door de beloofde After party.
Vandaag presenteert Tony Neefs. Terwijl we onder luid gejoel en geklap beginnen met het programma, zien we onze vrijwilligers zorgzaam de bezoekers, die slecht ter been zijn, naar hun plek brengen.
Onze toeschouwers zijn vandaag veel jarigen. Slim om al je gasten op avondje Zwanenkoor te trakteren voor je 80e verjaardag. We hebben mooi zicht op deze groep op het eerste balkon. De voorzitter van de supportersgroep van Ajax is er ook met een flinke groep evenals onze Albert Jan met de Stamppotclub. al jaren trouwe fan en belangrijke sponsor van ons koor. Vooraan zit onze geliefde Lenie. Jarenlang verzorgde ze voor ons de catering in de Verrijzenis Kerk, toen we daar nog repeteerden.
We hebben jong publiek (begin dertigers) maar ook ouderen van in de 80. Zo mooi om te zien, dat onze muziek generaties verbindt. Zoals gezegd gaat het al vroeg los in de zaal. Achterin wordt in de eerste set al gedanst en zien we drie paren de foxtrot dansen. Een mooi moment in de show is het stilstaan bij het overlijden van Rob de Nijs. Gijs heeft prachtig het nummer “Zonder jou” aangepast.
Na de pauze blijft het een groot feest. Het publiek klapt nog harder en joelt als het prachtige nummer van André “Amsterdam, al 750 jaar” is gezongen. Ook bij de heerlijke Ajax en Hazes potpourri, maar zeker ook bij het clublied gezongen door Piet. Nou het nummer “Bloed, zweet en tranen” is voor dit clublied wel van toepassing. De timing en tekst vragen wel wat van de solist. Diepe buiging voor Piet en Nico, die de rol van reporter niet beter had kunnen doen.
De zaal gaat uit zijn dak en brult het refrein mee met armen in de lucht. Tja, met de Hazes potpourri kun je de kroeg versie van “Bloed, zweet en tranen” verwachten en schalt het publiek ons de gebruikelijke reactie terug. Ach op vrijdag mag het.
Carmens indruk is dat vanavond toch echt die langste polonaise er was. Nico zou zeggen: “Daar kun je over discussiëren”. De lengte maakt ook niet zoveel uit. Een feest is het. Tony Neefs laat met ons nog even de zon schijnen voor iedereen en wordt bedankt voor zijn bijdrage. Het zijn artiesten, die belangeloos hun zondag middag opofferen (we hopen natuurlijk vrijmaken) om dit toch maar te doen.
Mooi is het, dat Ineke er aan gedacht heeft ook het bestuur eens in het zonnetje te zetten. We kunnen niet zonder hen en slim, dat ze de enthousiaste aanwezigen warm probeert te maken voor een rol in het bestuur. En dan is het eindelijk tijd voor de After party, waar we een 82-jarige fan lekker zien rock en rollen. Jaloersmakend is zijn conditie.
Mooi om te zien, want met zo’n conditie is hij er vast volgend jaar ook wel weer bij.
Een moeder en dochter stralen. Ook zij verzekeren ons er volgend jaar weer bij te willen zijn. De dochter is 33 en wil deze liedjes leren kennen. We hebben een tip: gewoon vaker naar onze optredens komen en wie weet je ooit aansluiten bij ons koor.
Door te klikken op de foto’s vergroot je ze.
