Beheerder

Gisteravond waren we in Het Amsterdam Museum en vanavond zijn we in Het Scheepvaart Museum. Dit is een geheel andere avond. Het is een benefit avond voor goede doelen, waaronder de voedselbank.

De binnenplaats staat vol met prachtig gedekte tafels. Die tafels kunnen voor veel geld worden gekocht. Dat geld gaat dan naar de goede doelen, evenals de opbrengst van de veiling.
We moeten er al aan het eind van de middag zijn voor de soundcheck. Omdat we lang moeten wachten, voordat we gaan optreden, is er voor een heerlijke maaltijd gezorgd.
Na het eten moeten langer wachten dan gepland, voordat we ons gaan omkleden en klaar gaan staan om het podium op te gaan. Maar ja, dat hoort bij het leven van een artiest moet je maar denken.
Als we aan de beurt zijn, gaan we enthousiast zingend naar binnen en klapt de zaal meteen mee.
Op een gegeven moment beginnen een paar jongedames (van de bediening) achter in de zaal met servetten te zwaaien en een aantal gasten volgt hun voorbeeld. Betekent dit, dat ze het niet leuk vinden? Nee hoor, het is enthousiasme. Later horen we, dat dit gebruikelijk is bij het lied Bella Ciao. Grappig.

Ons optreden valt absoluut in goede aarde. Iedereen geniet ervan en wij ook.

Het Amsterdam Museum wordt verbouwd. Daardoor moeten zij tijdelijk een ander onderkomen zoeken. Dat hebben ze gevonden aan De Amstel bij het H”Art.

Om te vieren dat de verbouwing eindelijk een feit is en kan gaan beginnen, wordt er op 20 november 2024 een feest georganiseerd. Op de binnenplaats staat een prachtige grote tent. Er treden artiesten op en er zijn ook sprekers. Er is gezorgd voor een hapje en drankje. Het Zwanenkoor levert ook een bijdrage aan het programma.
Buiten is het nat en guur, maar binnen is het gezellig. De tent is geheel gevuld met publiek, waaronder ook veel jonge mensen.
We moeten twee keer op. De eerste keer zingen we maar één lied “De zon schijnt voor iedereen”. Dit is de uitdrukkelijke wens van onze opdrachtgever.
Natuurlijk komen we, zoals gebruikelijk, zingend binnen. De bezoekers lijken aangenaam verrast.
Als we het lied ten gehore hebben gebracht, verlaten we zingend en onder luid applaus de zaal weer.
We wachten tot we voor de tweede keer onze opwachting mogen maken. Wij zijn het laatste optreden van de avond. De gasten klappen en zingen luidkeels mee.
Het is duidelijk, dat ze het leuk vinden.
Als we ons weer hebben omgekleed, gaan we de regen weer en gaat ieder zijns weegs.

Het was een leuk optreden.

De maand november beginnen we goed met een altijd feestelijk optreden in onze thuishaven in Amstelveen.

Als we aankomen, zitten de eerste gasten al op ons te wachten. Mooi op tijd, dus kunnen we snel beginnen. We zien oude bekenden. Een van de bezoekers heeft elk jaar een microfoon mee en we merken op, dat die elk jaar mooier wordt. Vol bewondering zien we, dat deze “microfoon” tevens een filmcamera is en wie goed oplet ziet, dat je een speelgoedgeweer dus multifunctioneel kunt gebruiken, als je hem gewoon onderste boven gebruikt.
Een bekende soliste van afgelopen jaren heeft haar plek in de zaal goed uitgezocht. We kunnen haar niet missen in haar prachtige zilveren pailletten jasje
Aan alles zien we, dat het maar net vol te houden is om de eerste feestelijke set zittend vanuit de zaal te moeten bekijken. Ons publiek wil mee doen en ook optreden. Maar daarvoor moet het eerst pauze worden. Dit keer niet aangekondigd door de vertrouwde frituurlucht ten teken dat de bitterballen er aan komen, want ook hier is men overgegaan op de Airfryer.
Toch heeft ons publiek na “Amsterdamse grachten” nog beetje aanmoediging nodig om tussen ons in te komen staan, maar als dan één schaap over de dam is, volgt de rest al snel. Het wordt een kleurig geheel. Het is heerlijk om het enthousiasme te zien. En volgens mij ontstaat aan het eind de langste polonaise ooit, waarbij nog slechts 2 koorleden op het podium en enkele “solisten” in de zaal met André meezingen.

De Vrolijke Koster sluit deze zondagmiddag af. En gezegend zijn we, dat we dit mogen doen.
Je mag er nooit van uitgaan, maar stiekem weten we wel, dat we na dit optreden nooit met lege handen naar huis gaan. We krijgen van ons publiek weer een mooi cadeautje mee. Een kaarsje dat ons zeker met de donker avonden nog even laat terugdenken aan dit geweldige optreden met heel bijzonder publiek. We komen hier al 24 jaar, als we goed hebben gerekend, dus zullen we volgend jaar dan maar naar de 25 gaan?

Dit optreden werd mogelijk gemaakt door de Stichting Egmana en Amsterdamsch Plezier.

Wilt u de foto’s bekijken? Klik dan hier.

Westwijk
3 november 2024

10 Foto's