Als je met een koor geregeld in tehuizen komt, bekruipt je soms een gevoel van “Hier wil ik mijn laatste dagen wel slijten.” Westerhaven is zo’n plek, prachtig gelegen aan het water. Het gezellige ronde paviljoen valt gelijk op, als we de auto aan het water parkeren. We treden op ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van de stichting “vrienden van Westerhaven” en zelfs voor het natje en droogje is deze keer gezorgd.
Na een bakkie koffie en een heerlijk gebakje begeven we ons naar boven. “Geef mij maar Amsterdam” zingen we in polonaise, als we de zaal betreden en dan pas valt me op, dat we een soliste missen. Bernard neemt het over, maar waarom missen we Elly? We hebben niet veel tijd om erover na te denken. Ons publiek in Hoorn wil er een feestje van maken. Wat zingt men hier mee. Zouden er zoveel Amsterdammers zijn, die verhuisd zijn naar deze sfeervolle stad? Of muziekliefhebbers die de nummers herkennen van de radio?
Dit keer is het niet alleen het publiek dat geniet. Wij worden meegenomen in hun enthousiasme. Als we klaar zijn voor de pauze krijgen we handen en complimenten, dat we zo zuiver zingen en dat het zo mooi was. Een dame vertelt ook in een koor te hebben gezongen en liefst zou ze zich zo willen opgeven. Wat heerlijk als je dat kunt overbrengen.
Bij de 2e set is daar ineens wel onze solist. Ze bleek de verkeerde kleding mee te hebben genomen en is in allerijl (en hopelijk niet onderweg geflitst) toch even snel heen en weer naar Amsterdam gegaan. Net op tijd terug en amper op adem gekomen, zingt ze het eerste nummer van onze 2e set. Even later laat Bernard als kok de arme bewoners echt schrikken met zijn ijzeren pan. Ik zie sommigen verschrikt naar hun oren grijpen.
Tijdens de voorstelling gaan mijn ogen geregeld naar een vrouw, die de hele voorstelling zit te stralen. Een bewoner in rolstoel met achter hem (vermoed ik) zijn zoon, heeft niet door hoe hij door hem wordt gefilmd, voortdurend zwaaiend en meezingend met de nummers, die we zingen. Ik zie meer mensen hun smartphone pakken. Dit keer niet alleen om ons te filmen, maar juist onze toeschouwers. En gelijk hebben ze.
Ons publiek van vandaag heeft zeker bijgedragen aan een heel fijn optreden deze zondagmiddag in Hoorn.
Wilt u de foto’s zien? Klik dan hier.