Zo hard gestreden voor ons en onze mooie stad, maar zijn laatste strijd heeft hij niet kunnen winnen.
Onze beschermheer en onze fantastische burgervader is niet meer onder ons. Wat een enorm verdriet voor zijn gezin, zijn familie en al zijn dierbaren. Wij wensen hen heel veel sterkte.
Nooit meer zal hij in de Rode Hoed op de voorste rij van ons kunnen genieten en in de pauze naar de kleedkamer komen voor een praatje en een foto. De allereerste keer dat hij bij ons was zei hij, dat hij alleen het eerste deel van het optreden kon blijven, vanwege andere verplichtingen. Maar in de pauze kwam hij naar boven en vroeg of hij mocht blijven tot het eind. Hij vond het zo leuk en bracht de daarop volgende jaren zijn kinderen en soms ook zijn vrouw mee. Toen we hem vroegen of hij – naast Job Cohen – onze beschermheer wilde worden, stemde hij daarin toe op één voorwaarde, we mochten hem niet om geld vragen!
Wij mochten – als verrassing voor hem – zingen toen op het stadhuis zijn 60e verjaardag werd gevierd en Eberhard zong een liedje met ons mee. Hij liet geen kans voorbij gaan om ons te promoten. Daar zijn wij hem dankbaar voor. Zo vermeldde hij ons tijdens een interview in de Margriet, zorgde hij ervoor dat we mee mochten varen tijdens de Koningsvaart en bracht hij ons in contact met Kees de Koning van Top Notch, wat een reeks prachtige optredens tot gevolg had. Hij was echt onze beschermheer maar ook een fantastische ambassadeur voor ons koor! Een geweldige burgemeester met grote passie voor de stad. Amsterdammer in hart en nieren. Wat een ongelooflijke leegte laat hij achter. In zijn afscheidsbrief vroeg hij de Amsterdammers lief voor elkaar te zijn, wanneer wij in de toekomst “Liefde” zingen dragen we dit in gedachten aan hem op.
Wij zullen hem nooit vergeten! Ons Zwanenhart is bij zijn vrouw en kinderen.
