Beheerder

Een prachtige koude, maar heldere zondag. Het Zwanenkoor trad op in Het Twiskehuis in Amsterdam Noord. Een gezellige, heel volle zaal ontving ons enthousiast. Het zonnetje scheen volop naar binnen en wij mochten met ons gedeeltelijk nieuwe repertoire de mensen en fijne middag bezorgen.

We hebben al veel geoefend voor ons programma in de Rode Hoed en sommige nummers zitten er al zo goed in, dat we het aandurfden om ze hier te laten horen. Hoewel het nog niet helemaal vlekkeloos ging, lieten de mensen weten, dat ze het heel mooi vonden.

We deden dit keer ook nog een paar toegiften, omdat men in de gang even bezig was en we daar niet door konden.
Dat vonden de mensen uiteraard helemaal niet erg.

Het was een mooie middag.

Het laatste van drie geweldige concerten. Wat een fantastische ervaring en wat een sfeer in de afgeladen volle Westerkerk.
Het programma begon om 19.30 uur. Het was duidelijk, dat we het al twee keer hadden gedaan. Alles ging goed. Het klonk allemaal als een klok. Madeline Bell was geweldig en ook Humphrey Campbell ontroerde de zaal met zijn prachtige stem. “Walking in the air” werd deze keer gezongen door Luca, een jongetje van 10 jaar. Hij deed het prachtig, echt aandoenlijk mooi.
Onze nummers “Liefde” en “Kerstmis in de Jordaan” sloegen echt aan bij het publiek, maar ook het combo van Cor Bakker, André Vrolijk en Jacques Klöters werden getrakteerd op een daverend applaus.

Na afloop werd er nog een tijdje nagepraat onder het genot van een drankje.
Wat was het een fantastische ervaring. Dit zullen we niet snel vergeten!

Het tweede kerstconcert vond plaats in De Grote Kerk in Naarden. De kerk was prachtig versierd en heerlijk warm. Er was dit keer geen doorloop repetitie, maar alleen een soundcheck.
Na de aankondiging van Jacques Klöters, die de avond aan elkaar praatte, begonnen we met de eerste medley. Alle bezoekers konden meezingen, omdat de teksten waren afgedrukt in de krant, die iedere bezoeker kreeg.

Humprey Campbell en Madeline Bell zongen weer prachtig en “Walking in the air” werd deze avond gezongen door een meisje dat Britt heette. Aandoenlijk mooi.
Piet Uijtendaal zong “Liefde” en Dick de Jong “Kerstmis in de Jordaan”. Het combo van Cor Bakker speelde samen met André Vrolijk “Old Friend” van Toots Thielemans en André speelde ook nog een heel vrolijke solo, waarbij niemand stil kon blijven zitten.

Na de vierde medley en een prachtige toegift van Madeline Bell die een lied zong, dat ze samen met Cor Bakker had geschreven, was het concert ten einde.
Het was duidelijk, dat iedereen enorm had genoten.

Het eerste concert in een reeks van drie met Cor Bakker, Madeline Bell en Humphrey Campbell. We arriveerden om 16.00 uur met de bus in de St. Bavo Kerk in Haarlem. Het was ijzig koud en de kerk was niet verwarmd. De muzikanten wisten niet, hoe ze hun handen warm moesten houden om te kunnen spelen. We repeteerden met onze jassen aan en sjaals om.
Na de repetitie kregen we heerlijke linzensoep.

’s Avonds moesten we in onze kerstkleding optreden. Ondanks thermo ondergoed en T-shirts zaten we te bibberen van de kou, maar de kerk was gevuld met een enthousiast publiek.
Humphrey Campbell en Madeline Bell zongen de sterren van de hemel, het combo van Cor Bakker en André Vrolijk speelden prachtig. Lieke een meisje van 10 jaar zong ontroerend mooi “Walking in the air” uit de film The Snowman.

Tegen het einde van de voorstelling kregen alle bezoekers een heerlijke glühwein. Tijdens de laatste twee nummers zong het publiek staande uit volle borst mee.

Het was een prachtig concert.

Om de Kerstconcerten met Cor Bakker te promoten, waren we uitgenodigd om samen met Madeline Bell en Humphrey Campbell op te treden in RLT Late Night. Natuurlijk waren Cor Bakker en André Vrolijk daar ook bij.

We werden warm onthaald en men had een mooie opstelling voor het koor gemaakt. Onze “jubileumkleding” paste prachtig in dit decor. Eerst moest alles gerepeteerd worden voor de regie en het geluid. Wij voelden ons wat onwennig met boekjes in de hand, want normaal zingen we alles uit het hoofd. Maar de Zwanen zouden de Zwanen niet zijn, als we dit kleine hobbeltje niet zouden kunnen nemen.

Het publiek kreeg een krant, waarin ook de teksten stonden, zodat ook zij mee konden zingen. Dat deden zij enthousiast, wat de feestvreugde verhoogde.

Bij twaalven gingen we trots naar huis.