We werden weer vroeg verwacht op het Museumplein voor de generale repetitie. Nu het Koningshuis komt, is de beveiliging aanzienlijk toegenomen. We hoeven voor onze kleedvilla dit keer niet het terrein over. Aan de catering is goed gedacht en we komen niets te kort aan maaltijden en lekkers.
Gelukkig heeft Elly last minute haar blouse en schort nog schoon gekregen, al is de Amsterdamse modder best hardnekkig.
Ineke probeert weer hier en daar wat te netwerken. Als wij pauze houden, is zij vaak juist haar kansen aan het benutten.
De generale gaat goed en we lopen amper uit. We eten wat in onze villa en kunnen het koningspaar zien aankomen in de auto’s. Vlak daarna mogen we alvast naar de cateringtent en worden we weer voorzien van de headphones en kastjes. In de oortjes horen we de muziek uit de zaal en als ‘Als de zon in je hart’ door onze oortjes komt, gaan we los als koor. Met zijn allen zingen we dit lied mee. Het kinderkoor en gospelkoor kijken er met vermakelijke blik naar.
Een persfotograaf vraagt ons nog een keer ‘Weet je wat ik graag zou willen’ te zingen om het op te nemen. In korte tijd maken we er een feestje van. Er wordt gejoeld en geklapt. Een paar van ons spelen een spelletje om de tijd te doden.
En dan is het zo ver. Toch misschien iets meer gespannen staan we achter de coulissen. Nu moet het goed gaan. In de oortjes klinkt weer het: “Koor klaar?” en daar staan we, voor onze koning, Máxima en Amalia. Ze gaan zelfs op verzoek van Kris Kross staan! Wie kan dat nu zeggen, het Koningshuis dat bij jouw optreden gaat staan? Er zijn vuurwerkfonteinen, rookeffecten en er is een tijd die veel te snel gaat, want voor we het weten is het voorbij.
In het donker naar de catering tent, Ineke krijgt galant een arm van Stef Bos, als we er over de glibberige platen heen gaan.
Eenmaal terug worden we weer afgekoppeld voor de volgende act. Dit keer kunnen wij ook live meekijken. Er komen appjes binnen van het thuisfront, die ons vertellen hoe het eruitzag. Dat is leuk in een live-uitzending, al vraagt een collega verwonderd: “Hoe kan jij nu mij appen, als je op het podium staat?” Tja, als je terug gaat spoelen, klopt het livebeeld natuurlijk niet meer 😉, want wij zaten al lekker aan een drankje.
We mogen tenslotte nog ‘Cantate’ zingen van Ramses Shaffy met alle artiesten. Helaas filmt men buiten, want het feest binnen is minstens zo indrukwekkend als er confetti kanonnen afgaan. Het ziet er zo mooi uit.
Keurig op tijd zijn we klaar. Wat een organisatie en wat een geoliede machine! Daar kun je alleen maar respect voor hebben.
Het was een mooi feestje.