Vol zelfvertrouwen begeven we ons op 7 oktober naar de Noorderkerk. Ons repertoire zit er goed in na 6 voorstellingen in Rode Hoed en De Purmaryn en natuurlijk de vele repetities. Juist vandaag heeft “Maak het een beetje gezellig” wel een diepere betekenis.
Onze gastpresentator is deze middag Job Cohen en moeten we die nu nog nader toelichten, zou je denken. Maar misschien wist u nog niet, dat hij naast gewezen burgemeester van Amsterdam ook al jaren beschermheer is van ons koor. En natuurlijk mogen we hem dan ook vragen voor deze rol.
De zaal zit in de middag goed vol en verwachtingsvol kijkt men ons aan. Bij “Oh Johnny” haakt men al lekker in om bij “Weemoed van de Wester” weer muisstil te zijn. Als Ron “Je bent als een wilde Orchidee” zingt, zien we dat hier en daar wat traantjes worden weg gepinkt van herinnering of ontroering? Wie zal het zeggen, maar een lach en een traan gaat deze middag zeker op, want bij “Marina”, gezongen door Dick, lacht en feest men alweer.
Zijn we TE zelfverzekerd of juist onder de indruk van ons publiek vandaag? Soms is het voor een solist in een enkel nummer even zoeken naar de tekst. Gelukkig heb je dan nog het koor achter je, dat letterlijk en figuurlijk rugdekking geeft.
Een meneer met een mooie zwarte Hoed valt op. Er is weinig van zijn gezicht af te lezen. Is het een kritische blik?
En dan aan eind van de 2e set als we al die bekende nummers doen, zoals “Amsterdamse grachten” en “Bij ons in de Jordaan”, is de Noorderkerk één klappende inhakende en walsende menigte geworden.
We zien ook Job Cohen in polonaise voorbijkomen. Het speldje van de Westertoren had hij al, maar het beeldje van het Lieverdje nog niet.
Terecht worden alle mensen genoemd, die deze voorstellingen mogelijk hebben gemaakt.
Het dankbare publiek heeft zeker veel voldoening gegeven.
Wilt u de foto’s zien? Klik dan hier.