Je leeft er heel lang naar toe. Veel repeteren met André als strenge doch rechtvaardige muzikaal leider. Nog even de puntjes op de i en dan opeens is het zover. Op zondag 24 februari de première. De 157e voorstelling. Spannend.
De Rode Hoed heeft een metamorfose ondergaan. Nieuw behang, nieuw meubilair, maar de sfeer blijft als vanouds heel gezellig.Een prachtig programma met als titel “Moeder, hoe kan ik je danken… “. De zaal vult zich. Na de opening door Piet Bood, onze eigen presentator, kan het feest beginnen. Na “Maak het een beetje gezellig” kondigt Piet de gastpresentator aan. Deze middag is dat Twan Huys. Hij zal de voorstelling aan elkaar praten. Hij doet het geweldig. Een Limburger in het hart van Amsterdam. Hij bewijst, dat het kan. Zijn inbreng wordt gewaardeerd door het publiek.
Het koor straalt of zoals Erik Brey het noemt: “Het koor staat aan!” Mooie gedragen liedjes worden afgewisseld door heel vrolijke en ook de acts vallen in goede aarde.
De voorzitter spreekt een woord van dank uit aan allen, die deze voorstelling mogelijk hebben gemaakt en bedankt de presentator. Na ons slotlied “Amsterdam, ik wil je wel bekennen” zit de eerste voorstelling er op. Het was fantastisch om te doen en de reacties van het publiek liegen er niet om.
Klik hier voor het fotoalbum.